Temat pracy dyplomowej z arteterapii powstał z potrzeby chwili w celu edukacyjnym i terapeutycznym. Zainspirowana osobistymi doświadczeniami stwierdziłam, że temat poznawania swoich emocji - pomimo swojej wielkiej popularności i powszechności - nie stracił na czasie a wręcz przeciwnie nabrał jeszcze większej mocy. W dobie wszechobecnego Internetu, gier komputerowych, tabletów, smartphonów, gdzie bez wysiłku można obejrzeć filmy i filmiki o najróżniejszym zabarwieniu emocjonalnym, zachodzi konieczna potrzeba edukowania dzieci, młodzieży i dorosłych w tym temacie. Wszystkie emocje są bardzo ważne lecz w szczególności dwie z nich: złość i gniew wymagają odpowiedniego ukierunkowania, by spełniły swoją pozytywną rolę w życiu człowieka i nie zamieniły go w udrękę.Zatem złość jest bardzo potrzebna do życia wśród ludzi ale w swojej nieszkodliwej i kontrolowanej postaci, która rozwija i chroni a nie staje się narzędziem przemocy. Dlatego tak ważna jest mądra i świadoma edukacja dzieci, młodzieży, nastolatków i dorosłych.

Ze złością należy nauczyć się żyć a nie walczyć. Stąd też narodził się cykl zajęć pt. „ Ze złością za pan brat”, który był skierowany do 6-letniego chłopca, którego wzięłam pod swoje „terapeutyczne skrzydła”. Celem tych zajęć było wprowadzenie chłopca w świat emocji i zaznajomienie go z nimi. Zajęcia miały zwrócić uwagę i uwrażliwić go na występowanie w życiu sytuacji, osób i myśli, które wywołują złość i które mogą być w przyszłości wyzwalaczem złości. Warsztaty miały dostarczyć mu różnych sposobów radzenia sobie z utrzymującym się stanem rozzłoszczenia oraz pokazać mu, że aktywność twórcza oraz jej doświadczanie są pozytywnym sposobem na obcowanie z emocjami i uwalnianiem wewnętrznego napięcia emocjonalnego. Program zajęć arteterapeutycznych obejmował 7 spotkań trwających od 60 do 100 minut.Warsztaty miały miejsce w warunkach domowych i w terenie.

A oto jeden przykładowy harmonogram zajęć : warsztat 1 „Zegar emocji”

Warsztaty te przeprowadzone zostały w warunkach domowych. W pierwszej części chłopcu zostały zaprezentowane na podłodze czarno-białe fotografie przedstawiające ludzkie portrety, które wyrażały różne emocje. Zdjęcia te stanowiły inspirację do rozmowy na temat emocji w życiu. Chłopiec sam nazywał przedstawione na portretach emocje natomiast w chwili, kiedy nie wiedział jak nazwać daną emocje próbował ją opisać własnymi słowami. Po rozpoznaniu emocji przekazałam chłopcu informacje o funkcji emocji, do czego służą i jak ważną rolę odgrywają w życiu, po czym nastąpiła między nami wymiana myśli zainspirowana tematem. Po dyskusji chłopiec został poproszony o wykonanie z wybranych przez siebie materiałów pracy pt. „ Zegar emocji”. Wykorzystał w tym celu wcześniej używane czarno-białe fotografie, flamastry, napisy z nazwami emocji i kontur własnych dłoni.

Z kolei moja praca magisterska, której temat brzmiał „Arteterapia jako forma wspomagająca stymulację sensoryczną i motoryczną oraz sferę motywacyjno-emocjonalną u dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym” ukazała , że arteterapię można wykorzystać do pracy z niepełnosprawnym dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych, do których między innymi należą dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Arteterapia poprzez swoje szerokie spektrum oddziaływania wpływa na sferę manualną, kinestetyczną, sensomotoryczną, wyobrażeniową, emocjonalną i społeczną u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Arteterapeutyczna praktyka indywidualna zaczęła się w kwietniu 2016 r a zakończyła w maju 2017 r. Obejmowała 40 spotkań. Planowo zajęcia odbywały się jeden raz w tygodniu po 60 minut. Zajęcia organizowane były u chłopca w domu. Wszystkie niezbędne materiały do przeprowadzenia zajęć były przygotowywane i zapewnione przeze mnie. Terapię charakteryzowała zmienność działań ponieważ musiałam uważać na nadmierne przeciążenie jednej sfery. Zajęcia były prowadzone w miarę uporządkowanego schematu dla zachowania porządku i lepszej koncentracji uwagi. W czasie 60 minut prowadzone były również chwile relaksu lub przerywniki, aby zmniejszyć zmęczenie u chłopca. W celu zwiększenia motywacji stosowałam liczne pozytywne wzmocnienia słowne oraz nagrodę na koniec zajęć w postaci zdjęcia z ulubionym tematem chłopca. A oto przykładowy scenariusz zajęć